Ontstaan TPZ
Als initiatiefnemer van TPZ (toekomstperspectief zorg) heb ik veel mee gemaakt in het leven. Ik zal mijzelf voorstellen en een daarbij een inkijkje geven, waardoor ik er toe gekomen ben op TPZ op te richten. Mijn naam is Melanie Huisman.
Mijn verhaal en daarmee de oprichting van TPZ begon eigenlijk al op jonge leeftijd... Ik kreeg veel te maken met het thema rouw en verlies in mijn leven. Ik verloor mijn dierbare oma op 4 jarige leeftijd en een reeks van familie leden volgden. Op 12 jarige leeftijd kreeg ik de grootste klap, ik verloor mijn eigen moeder. Door het verlies van mijn moeder ben ik in een diep dal terecht gekomen, waarbij ik 6 jaar lang met rouw verwerking door verschillende coaches ben verder geholpen. Hierna verloor ik opnieuw een reeks aan familieleden, waardoor ik besefte dat het leven erg kort kan zijn!
Ik besloot om alles anders te gaan doen in mijn leven. Ik wilde zo optimaal mogelijk mijn leven benutten, kansen benutten, van het leven genieten in alle glorie en met alles wat mijn leven kon verrijken. Ik had de wens om vroeg moeder te worden en mijn moeder hart zoveel mogelijk te delen.
Op mijn 21e besloot ik voor een half jaar in Swaziland (Zuid-Afrika) te gaan wonen, vrijwilligerswerk te gaan doen en mijn minor ‘International sustainable development cooperation’ te gaan uitvoeren. In deze tijd heb ik met straatkinderen gewerkt en was ik verantwoordelijk voor het welzijn van één gezinshuis met ongeveer 15 kinderen. Tijdens mijn werk in Afrika ben ik meermaals op streetnight geweest en heb ik de afgrond van de wereld gezien. Vooralsnog ben ik ontzettend blij en dankbaar dat ik in dit half jaar heb kunnen bijdragen aan duurzame veranderingen voor de werelden van deze kinderen.
Ook heb ik tijdens dit half jaar geleerd dat onderwijs een belangrijke basis is om te groeien. Ik ben mij hierna middels mijn afstuderen gaan richten op vroegtijdige schoolverlaters, die om diverse redenen vroegtijdig met school zijn gestopt. Hierdoor konden zij zich vaak niet optimaal ontwikkelen in het vakgebied waar hun passies lagen. Via een traject voor re-integratie konden zij alsnog hun passies en mogelijkheden ontdekken op de arbeidsmarkt.
Ik ben ervan overtuigd dat datgene wat je wenst, je vervolgens ook aantrekt. Ik ben op 22 jarige leeftijd mijn man tegen gekomen en mocht mijzelf vanaf dat moment al bonus mama noemen van een prachtige jongen! Enkele jaren later kregen wij vanuit ons netwerk de vraag of wij de voogdij konden overnemen van ons nichtje. Volmondig zeiden wij beiden ja en hebben de puber vanaf haar 16e tot haar 18e een fijn thuis gegeven. In 2018 en 2021 werd ons gezin opnieuw verrijkt door onze gezamenlijke kindjes en stroomt mijn moeder hart over van liefde.
Door alle gebeurtenissen in mijn leven wist ik eigenlijk vrij snel dat ik de hulpverlening in wilde. Ik wilde net zo’n goede hulpverlener worden als alle coaches die mij destijds geholpen hebben, zodat je echt kansen om kan zetten in ontwikkelingen en groei. Sinds enkele jaren denk ik er over na om voor mijn eigen bedrijf op te zetten, maar had ik geen enkel idee wat ik precies wilde gaan doen.
Wat ik persoonlijk door alle ervaringen heb gemerkt is dat ik veel veerkracht heb, ontzettend krachtig ben, veel doorzettingsvermogen en een grote dosis geduld heb. Echter luidt het spreekwoord: waar een wil is, is een weg. Door al mijn eigen ervaringen ben ik ervan overtuigd dat je alles kan bereiken wat je wilt bereiken. Vandaag de dag sta ik waar ik sta met al mijn perfecties, imperfecties en uitdagingen, maar ik ga ze volledig aan!
Door mijn diversiteit aan ervaringen merkte ik dat ik mijn passie op verschillende manieren wil delen en dat ik dit het allerliefste doe! Het idee om een eigen zorgorganisatie op te starten werd geboren, ik riep toekomstperspectief zorg in het leven. Deze naam is zorgvuldig en met een duidelijk doel gekozen, omdat ik jou en jouw gezin een ander perspectief voor de toekomst gun!